Najczęstsze tryby awarii to:

  - Zmiękczenie lub złuszczenie materiału aktywnego.

 Podczas rozładowywania tlenek ołowiu (PbO2) z płyty dodatniej przekształca się w ołów

siarczan (PbSO4) i z powrotem do tlenku ołowiu podczas ładowania. Częste cykle zmniejszą spójność materiału płyty dodatniej ze względu na większą objętość siarczanu ołowiu w porównaniu z tlenkiem ołowiu.

 Korozja siatki płyty dodatniej.

 Ta reakcja korozji przyspiesza pod koniec procesu ładowania ze względu na niezbędną obecność kwasu siarkowego.

Zasiarczenie materiału aktywnego płyty ujemnej.

Podczas rozładowywania ołów (Pb) płyty ujemnej również ulega przemianie w siarczan ołowiu (PbSO4). Kryształy siarczanu ołowiu na płycie ujemnej, pozostawione w niskim stanie naładowania, rosną, twardnieją i tworzą nieprzeniknioną warstwę, której nie można ponownie przekształcić w materiał aktywny. Rezultatem jest zmniejszenie pojemności, aż do momentu, gdy bateria stanie się bezużyteczna.

Utrata wody:

akumulatory kwasowo-ołowiowe w procesie ładowania i rozładowywania, ze względu na obecność nadpotencjału, gazu w procesie ładowania i rozładowywania, charakteryzuje się ruchem elektrolitu w wyniku elektrolitycznego wykorzystania powstawania gazu spowodowanego;monoblokowe 2 V, na przykład ładowanie akumulatora do osiągnięcia akumulatorów monoblokowych 2,35 V (25℃), spowoduje wejście na płytę dodatnią dużej liczby wytrąceń stanu tlenu, na uszczelnieniu akumulatora, płyta ujemna ma zdolnośćtlenowego . Jeśli prąd ładowania jest stosunkowo duży, reakcja kompozytu tlenowego na płycie ujemnej nie nadąża za szybkością wytrącania tlenu, gaz otworzy zawór wydechowy od góry i spowoduje utratę wody. Jeśli napięcie ładowania osiągnie 2,42 V (25℃), na płycie ujemnej akumulatora wytrąci się wodór, który nie może zostać wchłonięty przez płytę dodatnią tak jak w przypadku cyklu tlenowego, ale może jedynie zwiększyć ciśnienie powietrza w komorze gazowej akumulatora, i ostatecznie zostaną usunięte zkomory gazowej, powodując utratę wody. Utrata wody z akumulatora jest zwykle szczególnie dotkliwa w przypadku przeładowania.

Ucieczka termiczna

Istnieją dwa ważne przypadki niestabilności termicznej akumulatorów, jeden dotyczy akumulatorów kwasowo-ołowiowych ładowanych stałym napięciem, nagrzewających się akumulatorów. W warunkach ładowania stałym napięciem, prąd cyklu tlenowego jest również zaangażowany w prąd ładowania, więc tempo spadku prądu ładowania maleje. Nagrzewanie akumulatora kwasowo-ołowiowego spowoduje wolniejszy spadek prądu ładowania lub nawet wzrost licznika prądu. I prąd ładowania w przypadku ogrzewania akumulatora, gdy licznik prądu wzrośnie i doda ogrzewanie. W ten sposób prąd ładowania będzie wzrastał do wartości granicznej prądu. Bateria wytwarza duże ciepło i gromadzi ciepło, aż obudowa baterii zmięknie i odkształci się pod wpływem ciepła. Kiedy akumulator ulega odkształceniu termicznemu, wewnętrzne ciśnienie powietrza jest wysokie, dlatego akumulator przedstawia się jako wybrzuszony. Jest to ucieczka termiczna akumulatora i uszkodzenie akumulatora. Innym powodem jest zasiarczenie, które bezpośrednio prowadzi do nowego oporu wewnętrznego akumulatora, co dodatkowo powoduje wzrost ciepła podczas ładowania akumulatora kwasowo-ołowiowego, wzrost prądu w cyklu cieplnym i tlenowym, więc zasiarczenie poważnego akumulatora i niekontrolowana niestabilność cieplna występuje z dużym prawdopodobieństwem. Wewnętrzna temperatura akumulatora wzrasta, samorozładowanie jest również duże, powstawanie ciepła jest większe. Zatem w warunkach wysokiej temperatury otoczenia w lecie, wzrost temperatury jest jednocześnie duży ze względu na spadek poziomu gazu dializacyjnego. To sprawia, że ​​prawdopodobieństwo, że koloidalny akumulator kwasowo-ołowiowy ulegnie niestabilności termicznej, jest znacznie wyższe.